4.gün, anladım ki sezeryan dikişinin üzerinden daha 4 gün geçtiyse, hapşurma!

10.gün bence herkesin kendine has bir çocuk büyütme tarzı var ve herkes sessizce kendi tarzının en doğrusu olduğunu düşünüyor.
13.gün biri 13 günlük biri 2 aylık 2 bebekle restorana giden hiç sohbet edemeden kalkıp bir de üzerine soğuk yemek yiyenlere annedenir.
14.gün twitter ım olmasaymış her sene keyifle takip ettiğim golden globes un olduğunun farkında bile olmayacaktım.
14.gün dün gece Kuzey ilk defa çok kısa bir süre uykusunda ağladı, sanırım kabus gördü veya gaz ağrısı oldu sonra uyanmadan uyumaya devam etti ama ben üzüntümden kahroldum.
14.gün anladım ki aşık olduğum adamla bebeğimize ilk banyosunu yaptırdığımız an, hayat boyu unutamayacağımız muhteşem bir andır.
15.gün bebeğinin ağırlaştığını farketmek.
15.gün yenidoğan fotoğrafı çeken insanlara olan saygım tavan yapmış durumda.
16.gün anladım ki pusetle veya elinde çocukla geziyorsan başka bir anne mutlaka sana gülümsüyor.
17.gün anne grip olur.
17.gün kuzey sunnet olur ve malesef Türkiye’nin en büyük habercilerinden biri olan Mehmet Ali Birand hayatını kaybeder.
17.gün gazlı ve uyku sorunu çeken bir bebeğin varsa gündüzleri gözüm üzerindeyken yüzüstü başını yana çevirerek uyutup biraz olsun huzura erebilirsin.
17.gün anladım ki sebep sünnet veya çok ufak bir operasyon da olsa en fenası bebeğinizi bir hemşirenin kucağına verip sizin giremediğiniz bölgeye gidişini, yüzünüze kapanan kapı arkasından izlemek çok üzücü. Benim için bol gözyaşı dolu oldu.
18.gün ağız bezi kirletme rekorunu kimselere kaptırmayan Kuzey adında bir bebeğim var.
18.gün anladım ki 18 günlük emzirdiğin bir bebeğin varken sinemaya gidemezsin. Hatta uzun bir süre sinemaya gidemizsin 🙂
18.gün Kuzey uyuduğunda o kadar heycanlanıyorum ki yapmak isteyip de yapmaya vakit bulamadığım bütün işler kafamda karman çorman oluyor.
21.gün oğlum uyanıkken uyusun diye gözünün içine bakan, uyurkende özleyip telefondan fotoğraflarına bakan bir anne ben miyim?
22.gün Kuzey gündüz 12 saatte sadece 2.5 saat uyudu, huniyi takmama ramak kaldı.
22.gün 10 saat boyunca kesintisiz durmadan oğlumun mızıklanma ve ağlama sesini dinledim. Anladım ki annelerin ruh sağlığı pek yerinde olamayabiliyor.
23.gün anladım ki asla kimselere vermek istemesende gerçekten çok uykusuz, çok yorgun ve çok daralmış olduğunda bebeğini artık evdeki yardımcının kucağına verebiliyorsun.
23.gün kuzeyin gazı çıksın diye sırtına vura vura elimiz kubbe şeklini aldı 🙂
24.gün oğlum parmaklarını keşfetti ve deli gibi emmeye başladı. Doktorum bir sakıncası olmadığını söyledi.
25.gün evde oğlum uyanmasın diye çıt çıkarmamaya çalışırken bir an düşündümde duyan kulakları için binlerce şükür olsun.
25.gün anladım ki bebeğini ne kadar seversen sev, ondan ayrı alışveriş merkezinde geçirdiğin bir 2 saat çok iyi geliyor.
26.gün bugünkü en büyük mutluluğum bebeğimin artık banyoyu seviyor olması hi ho ho 🙂
27.gün anladım ki çocuğunu ne kadar çok dışarı çıkarır, gürültülü ortamlarda uyutmaya alıştırırsan o kadar rahat edersin.
28.gün ninnilerle itinayla bebek uyutulur.
30.gün annem ve ananem Kuzey’e kanon yaparak ninni söylüyorlar.
30.gün salondaki jenerasyon durumumuz; ananem kulaklığını çıkardığından olayı kendisine bağırarak birşey anlatmaya çalışırken, 30 günlük bebeği uyandırma tehlikesi yaşıyoruz 🙂
To be continued…
2 Yorum Var
Ne güzel detaylar bunlar… Yazmadım, yazamadım… Okuyunca keşke yazsaymışım dedim 🙂
Biraz da güzel oğlunuzun fotoğraflarını paylaşın lütfen. Çok merak ediyoruzzzz :)))) Çok tatlı ve yakışıklı olmalı…
Sevgiler,